Liān si̍p thiaⁿ-le̍k ê hong-hoat

Hioh-khùn leh khòaⁿ bang-gà（まんが）, siūⁿ tio̍h lâi chò chi̍t kiāⁿ hó sńg ê tāi-chì： tiō sī thê chi̍t-kóa sè-tiuⁿ chóa, kā bang-gà lāi bīn ê lâng kóng ê ōe iōng thiaⁿ--ê kā siá--khì-lâi, Ē-tàng thiaⁿ chin chē pái. Ta̍k pái thiaⁿ tō kā thiaⁿ làu-kau iah sī bē-hù siá--ê pó͘--khí-lâi, liáu-āu chiah lâi tùi khòaⁿ māiⁿ. Chiah-koh kè-sio̍k thiaⁿ.

Kî-si̍t che sī góa í-chêng siōng I-ta-lì gí-giân khò ê sî lāu-su siōng ài iōng ê hong-hoat. Góa kàu chit-má iau chin ài iōng, in-ūi it poan I-ta-lì lâng leh kóng ōe lóng chin kín, mā ū lâng ē ū kâm-lān* ê chōng-hóng, só͘-í chit-ê hóng hoat ē hō͘ láng lú-lâi-lú thiaⁿ ē chhut lâng kóng kah liâm-liâm chò chi̍t kô ê ōe. 

*kóng-ōe kâm-lān, mā ū lâng kóng iⁿ-oⁿ： I-ta-lì gí kóng chò “mangiare le parole” kóng ōe kâm-lān-kâm-lān, ká-ná chhiūⁿ kā jī lóng chia̍h chia̍h kâm tī chhùi té, lâng lóng thiaⁿ-bô.